Ćma bukszpanowa - piękny i niebezpieczny przybysz z Azji

Wielbiciele i posiadacze bukszpanów od kilku lat nie mogą już spać spokojnie. Wielu z nich swoje rośliny straciło, kiedy zainteresowała się nimi ćma bukszpanowa. Ten duży, elegancki motyl niejednego wprawił w zachwyt… dopóki się nie przekonał, że zamiast wypielęgnowanego żywopłotu ma smętnie sterczące, gołe i zaschnięte gałązki. 

Ćma bukszpanowa jest gatunkiem inwazyjnym, zawleczonym z Azji. Na szczęście jej gąsienice są monofagami i w polskim klimacie atakują jedynie bukszpany – skąd motyle wzięły nazwę.

Ćma bukszpanowa – żarłoczna i niszczycielska

Ten przybysz z Azji w XXI wieku rozpoczął prawdziwą ekspansję w Europie. Postacie dorosłe są aktywne głównie nocą. Występują w dwóch wersjach kolorystycznych – częściej spotykanej jasnej z brązową opaską dookoła skrzydeł i rzadszą, u której skrzydła są całkowicie brązowe, z metalicznym połyskiem. Owady dorosłe żywią się nektarem i nie wyrządzają szkód.

Natomiast gąsienice potrafią w ciągu kilku dni ogołocić dorodny krzew z liści, Zaatakowana roślina najczęściej zamiera.  Larwy  w postaci niepozornych, żółto – zielonych gąsienic w podłużne pasy, są słabo widoczne wśród liści. Ich obecność najczęściej stwierdza się, kiedy roślina zaczyna zmieniać wygląd, a same gąsienice są już dojrzałe i szykują się do przepoczwarczenia. Ćma bukszpanowa potrafi w ciągu kilku, kilkunastu dni zniszczyć sporą uprawę. Atakuje wszystkie gatunki bukszpanów uprawiane w Polsce.

Ćma bukszpanowa – zwalczanie

Ćma bukszpanowa może być zwalczana na kilka sposobów:

Skuteczna jest też profilaktyka,  w postaci pułapek feromonowych. Wabią one jedynie samce tego gatunku, nie stanowiąc zagrożenia dla innych owadów. Pokolenie niezapłodnionych samic nie wydaje potomstwa, co ogranicza rozrost populacji. Jako całkowicie bezpieczne i atakujące tylko gąsienice szkodnika, zalecane są opryski mikrobiologiczne, zawierające patogeny chorobotwórcze, działające wyłącznie na gąsienice niszczące bukszpany. 

Ćma bukszpanowa, podobnie jak każdy inny gatunek owada, ma naturalnych wrogów, których można zaprząc do działania.  Gąsienice można też zbierać ręcznie, ale należy traktować tę metodę jako dodatkową.