Lawenda abc pielęgnacji

Wrażliwość na niskie temperatury i nadmiar wilgoci sprawia, że lawenda nie powinna być wysadzana do gruntu wcześniej niż w  początkach czerwca. Wtedy ziemia jest już odpowiednio ciepła i znika ryzyko wiosennych przymrozków. Zanim roślina trafi na stałe miejsce uprawy trzeba odpowiednio przygotować dla niej stanowisko. Musi być ono słoneczne – tu należy uwzględnić sąsiedztwo innych roślin, niektóre z nich mogą się silnie rozrastać, zabierając lawendzie upragnione słońce. 

Ziemia musi być przepuszczalna i bogata w próchnicę. Miejsce, należy zatem oczyścić z nieproszonych gości, przekopać, a przypadku ziem zbitych, rozluźnić je, mieszając z piaskiem.  Ziemię warto zasilić nawozem organicznym. Może być to kompost, humus  lub przekompostowany obornik.  Na tak przygotowane stanowisko można posadzić lawendę. 

Pielęgnacja krzaczków lawendy

Lawenda nie jest specjalnie wymagająca lecz wymagana jest jej pielęgnacja. Do życia wystarcza jej słońce i próchniczne podłoże o umiarkowanej wilgotności. Znosi okresowe susze i są one dla niej bardziej bezpieczne niż zalane korzenie.  Na bieżąco należy usuwać przekwitłe kwiatostany – można wiązać je w pęczki i układać  w szafach, gdzie nadadzą przechowywanej garderobie, charakterystycznego zapachu, zarazem skutecznie odstraszając mole. 

Podczas pielęgnacji lawendy wymagane  też jest regularne przycinanie. Należy je wykonywać  wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji. Pędy suche i słabe usuwa się w całości, a niezdrewniałe skraca o połowę. Natomiast starszych, zdrewniałych już części krzewinki nie należy kaleczyć. Słabo się goją i rozgałęziają, a roślina może zapadać na choroby grzybowe. 

Takie ułożenie ranek nie pozwala na zaleganie w nich wody, więc zasklepiają się one szybko.  Jeżeli z jakichś powodów nie zostało wykonane cięcie wiosenne, można przyciąć lawendę pod koniec września. Jednak wiąże się to z ryzykiem uszkodzenia pędów kwiatostanowych i słabszym kwitnieniem w kolejnym sezonie. Może się też zdarzyć, że roślina nie zakwitnie wcale.