Zamiokulkas – Opis
Sztywne pędy i lśniące ostro zakończone liście to pierwsze co rzuca się w oczy po spotkaniu zamiokulkasa. Roślina wygląda na prawdziwego twardziela wśród dzieci Flory i rzeczywiście jest wyjątkowo odporna. Zamiokulkas jest niezwykle wytrzymały, znosi nawet bardzo niesprzyjające warunki uprawy i trudni go pokonać nawet najmniej zdolnym, domowym ogrodnikom.
Ta pochodząca z Afryki roślina znosi świetnie zarówno niedostatki wody, jak i przesuszone powietrze, zatem nadaje się znakomicie dla zapominalskich i do ogrzewanych pomieszczeń.
Zamiokulkas w uprawie
Często mylony z zamią zamiokulkas w przeciwieństwie do sagowca — zamii, nie wytwarza pnia, ale jedynie grube, podziemne kłącze. Jego wysokość jest zatem determinowana długością sztywnych, podzielonych blaszek liściowych, które też stanowią główną ozdobę rośliny.
Zamiokulkas, choć bardzo odporny, lubi jednak rozproszone światło w dostatecznych ilościach. O ile dobrze znosi przesuszenie podłoża, bo wodę magazynuje skutecznie kłącze, o tyle przelanie może być dla niego zabójcze. Jako gość z Tanzanii i Zanzibaru, zamiokulkas bardzo źle znosi też niskie temperatury. Odpowiada mu pokojowa, oscylująca między 18 – 22 stopnie Celsjusza i wyżej.
Ta dekoracyjna roślina jest bardzo odporna na ataki szkodników. Choć lubi zraszanie, znosi też bez szwanku przesuszone powietrze panujące w pomieszczeniach z centralnym ogrzewaniem. Zamiokulkas lubi podłoże lekko kwaśne, żyzne, próchniczne. Młode rośliny należy przesadzać co roku, starsze co trzy lata. Doniczka powinna być szeroka i niezbyt głęboka, co pozwoli na swobodne rozrastanie się kłącza.
Liście zamiokulkasa żółkną i opadają
Choć żelazna dama świata roślin pokojowych wymacza wiele, to jednak w uprawie można popełnić błędy, które sprawią, że nawet zamiokulkas zacznie chorować, a nawet zginie. Najbardziej niebezpieczne jest dla niego przelanie. Nadmiar wody powoduje gnicie kłącza.
Liście zaczynają żółknąć i opadać, a cała roślina marnieje. Można spróbować ratować podtopionego zamiokulkasa przesadzając go do świeżej, przepuszczalnej ziemi i zaprzestając podlewania na co najmniej 14 dni. Donica musi być bardzo dobrze zdrenowana. Innym poważnym błędem, który może się okazać tragiczny w skutkach, jest narażenie rośliny na przeciągi i zbyt niskie temperatury. Zamiokulkas pochodzi z najgorętszych regionów Afryki, zatem już pięć stopni Celsjusza jest dla niego niebezpieczne, a wartości poniżej, zabójcze.
Rośliny rosnące z dala od źródeł naturalnego światła bledną, wyciągają się, a ich liście stają się wiotkie. Po dłuższym czasie mogą żółknąć i zamierać. Ratunkiem jest zapewnienie wystarczającej ilości światła słonecznego, czyli w praktyce — postawienie doniczki z zamiokulkasem w pobliżu okna z południową lub wschodnią wystawą.
Odmiany zamiokulkasa
Dostępne są też zamiokulkasy o liściach w kolorze nasyconego bordo, czy nawet dwubarwnych. Rośliny różnią się między sobą, w zależności od odmiany, też pokrojem i kształtem blaszek liściowych. Bywają one węższe, szersze, zakończone ostro lub zaokrąglone. Każdy wielbiciel zamiokulkasów, z pewnością znajdzie w tej obfitości coś dla siebie. Bez względu na odmianę, zamiokulkas łatwo rozmnaża się przez podział. Starsze rośliny, z dobrze wykształconym kłączem, w trakcie przesadzania wystarczy przeciąć ostrym, czystym nożem i rozsadzić do osobnych doniczek.
W ten sposób można pozyskać dowolną liczbę egzemplarzy — oczywiście, przy odrobinie cierpliwości.
Zamiokulkas jest trujący — uwaga na koty
Trwałą i dekoracyjna roślina doniczkowa, niestety może być silnie toksyczna dla domowych zwierząt i małych dzieci. W każdym przypadku powinna stać poza ich zasięgiem. Liście i pędy, a nawet kłącze zamiokulkasa, zawierają bowiem kryształy szczawianu wapnia, który w niewielkich ilościach powoduje podrażnienia w obrębie jamy ustnej.
Spożycie liście zamiokulkasa może skutkować poważnymi uszkodzeniami nerek, a nawet zaburzeniami rytmu serca, potencjalnie groźnymi dla życia.
Jednym z najczęstszych pytań zadawanych na temat Zamioculcas jest to, czy można ją przycinać. Odpowiedź brzmi: tak, Zamioculcas można przycinać, ale nie jest to konieczne. Przycinanie może być wykonane w celu usunięcia wszelkich martwych lub uszkodzonych liści, aby kontrolować wielkość i kształt rośliny lub zachęcić do nowego wzrostu. Przycinanie powinno odbywać się wiosną lub latem, gdy roślina aktywnie rośnie. Należy używać czystych i ostrych sekatorów, aby wykonać czyste cięcie tuż nad węzłem lub liściem. Ważne jest, aby nie usuwać więcej niż jedną trzecią liści rośliny za jednym razem, ponieważ może to spowodować stres rośliny. Dzięki odpowiedniemu przycinaniu Zamioculcas może nadal dobrze się rozwijać i dodawać odrobinę zieleni do każdej przestrzeni.
Jedną z zalet tej rośliny jest to, że może być sadzona w doniczce, co czyni ją świetną opcją dla ogrodnictwa wewnętrznego. Podczas sadzenia Zamioculcas w doniczce, ważne jest, aby wybrać dobrze odsączającą mieszankę gleby i pojemnik z otworami drenażowymi, aby zapobiec gromadzeniu się wody i powodowaniu gnicia korzeni. Roślina ZZ może rosnąć do 90-120 cm wysokości i szerokości, więc zaleca się wybrać doniczkę, która ma co najmniej 15 cm i średnicy. Przy odpowiedniej opiece i uwadze, Zamioculcas może być pięknym dodatkiem do każdej przestrzeni wewnętrznej i zapewnić dotyk zieleni przez cały rok.
Jest znana z łatwej pielęgnacji i zdolności do rozwoju w warunkach słabego oświetlenia, co czyni ją idealną rośliną dla tych, którzy są nowicjuszami w ogrodnictwie lub mają ograniczoną przestrzeń. Zamioculcas można uprawiać w domu, zapewniając jej odpowiednie warunki. Wymaga dobrze przepuszczalnej gleby, umiarkowanego nasłonecznienia i sporadycznego podlewania. Nadmierne podlewanie może jednak spowodować gnicie korzeni, dlatego ważne jest, aby pozwolić glebie wyschnąć pomiędzy podlewaniem. Zamioculcas można również rozmnażać przez podział, co sprawia, że jest to łatwa roślina do dzielenia się z przyjaciółmi i rodziną. Przy odpowiedniej pielęgnacji, Zamioculcas może wyrosnąć na piękny i zdrowy dodatek do każdego domu.
Wiele osób zastanawia się jednak, czy można ją uprawiać na balkonie. Odpowiedź brzmi: tak, ale z pewnymi względami. Zamioculcas preferuje pośrednie światło słoneczne i może tolerować słabe oświetlenie, dzięki czemu nadaje się na zacienione balkony. Potrzebuje również dobrze przepuszczalnej gleby i okazjonalnego podlewania, ale unikaj nadmiernego podlewania, ponieważ może to prowadzić do gnicia korzeni. Dodatkowo należy chronić ją przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi, takimi jak silne wiatry i mróz. Przy odpowiedniej pielęgnacji Zamioculcas może dobrze rozwijać się na balkonie i podkreślać jego piękno.
Chociaż wiadomo, że rozwija się w ciepłym i wilgotnym środowisku, wielu ogrodników zastanawia się, czy jest odporna na mróz. Niestety, odpowiedź brzmi: nie. Zamioculcas nie jest odporna na mróz i jest bardzo podatna na uszkodzenia, gdy jest wystawiona na działanie niskich temperatur. W rzeczywistości roślina ta rozwija się w temperaturach od 18°C do 24°C, co czyni ją idealną rośliną do uprawy w pomieszczeniach. Jeśli mieszkasz w zimnym klimacie, zaleca się, aby trzymać Zamioculcas w pomieszczeniach w miesiącach zimowych, aby zapobiec uszkodzeniom spowodowanym przez mróz. Przy odpowiedniej opiece i uwadze, Zamioculcas może rozwijać się i nadal dodawać piękno i urok do Twojej przestrzeni wewnętrznej.
Jednym z kluczowych aspektów dbania o roślinę jest jej prawidłowe podlewanie. Nadmierne podlewanie lub podlewanie może prowadzić do znacznych uszkodzeń rośliny. Jak często należy więc podlewać Zamioculcas? Cóż, odpowiedź zależy od różnych czynników, takich jak wielkość doniczki, wilgotność otoczenia i ilość światła, które otrzymuje roślina. Jako ogólną zasadę zaleca się podlewanie roślin ZZ co dwa do trzech tygodni podczas sezonu wegetacyjnego, który zazwyczaj trwa od wiosny do lata. Jednak w okresie spoczynku, który jest od jesieni do zimy, roślina wymaga mniej wody i należy ją podlewać tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha. Zawsze lepiej jest podlać niż przelać roślinę Zamioculcas. Pamiętaj, że kluczem do utrzymania zdrowej i kwitnącej rośliny jest osiągnięcie równowagi między podlewaniem a pozwalaniem glebie wyschnąć między sesjami podlewania.
Jest to roślina wolno rosnąca, która może potrzebować kilku lat, aby osiągnąć swój maksymalny rozmiar. Jednak po założeniu, może rosnąć do 90-120 cm wysokości i szerokości. Zamioculcas jest rośliną wieloletnią, co oznacza, że może żyć przez kilka lat przy odpowiedniej pielęgnacji. Jest to roślina odporna, która toleruje różne warunki uprawy, w tym słabe oświetlenie i suchą glebę. Dzięki błyszczącym, zielonym liściom i łatwej pielęgnacji Zamioculcas stała się ulubioną rośliną wielu ogrodników, którzy szukają roślin trwałych i niewymagających.
Jednak jednym z aspektów, który jest często pomijany, są jej kwiaty. Podczas gdy roślina Zamiokulkas produkuje kwiaty, nie są one bardzo efektowne lub kolorowe. W rzeczywistości, kwiaty są małe i zielonkawo-żółte w kolorze, i nie są one główną atrakcją rośliny. Większość ludzi uprawia roślinę Zamiokulkas dla jej bujnych, błyszczących liści, które dodają odrobinę zieleni do każdego pomieszczenia. Tak więc, jeśli szukasz kolorowych kwiatów, Zamiokulkas roślina może nie być najlepszym wyborem. Niemniej jednak, jest to nadal piękna roślina o unikalnym wyglądzie, która z pewnością zrobi wrażenie.
Chociaż roślina toleruje słabe oświetlenie, nie musi mieć słonecznego miejsca, aby dobrze się rozwijać. W rzeczywistości, bezpośrednie światło słoneczne może być szkodliwe dla rośliny i powodować oparzenia liści. Idealnie, roślina Zamiokulkas powinna być umieszczona w jasnym, pośrednim świetle. Można to osiągnąć umieszczając ją w pobliżu północnego okna lub zapewniając jej sztuczne światło. Należy pamiętać, że roślina ZZ jest wrażliwa na nadmierne podlewanie, więc konieczne jest umożliwienie wyschnięcia gleby między sesjami podlewania. Przy odpowiedniej opiece roślina Zamioculcas może rozwijać się w różnych warunkach oświetleniowych i dodać odrobinę zieleni do każdej przestrzeni wewnętrznej.
Chociaż wolą jasne, pośrednie światło, mogą również rozwijać się w zacienionych obszarach. Należy jednak pamiętać, że jeśli roślina jest trzymana w pełnym cieniu przez dłuższy okres czasu, może stać się noga lub stracić swój żywy zielony kolor. Zaleca się umieszczenie Zamioculcas w miejscu, które otrzymuje przynajmniej niewielką ilość naturalnego światła, np. w pobliżu okna lub pod świetlikiem. Dodatkowo, uzupełnienie o sztuczne źródła światła może również pomóc w promowaniu zdrowego wzrostu. Ogólnie rzecz biorąc, chociaż Zamioculcas toleruje cień, ważne jest, aby zapewnić im pewien poziom światła, aby zapewnić im optymalne zdrowie i wygląd.
Jednak, jak każda roślina, jest ona podatna na ataki szkodników. Najczęstszymi szkodnikami, które mogą zaatakować Zamioculcas są mączniaki, przędziorki i skalnice. Szkodniki te mogą wyrządzić szkody roślinie, żywiąc się jej sokami i osłabiając jej ogólny stan zdrowia. Oznaki inwazji szkodników mogą obejmować żółknięcie liści, zahamowanie wzrostu i obecność pajęczyn lub substancji przypominających bawełnę na roślinie. Aby zapobiegać i zwalczać szkodniki na Zamioculcas, ważne jest, aby regularnie sprawdzać roślinę pod kątem oznak szkodników i podejmować szybkie działania, jeśli zostaną one wykryte. Może to obejmować stosowanie mydła owadobójczego lub oleju neem, jak również poprawę warunków uprawy rośliny, aby promować silny i zdrowy wzrost.
Chociaż jest znana ze swojego atrakcyjnego wyglądu i niskich wymagań pielęgnacyjnych, nie jest typowo uważana za roślinę miododajną. Rośliny miododajne to takie, które produkują nektar lub pyłek, który może być zbierany przez pszczoły w celu stworzenia miodu. Zamioculcas produkuje małe, niepozorne kwiaty, które nie są zwykle odwiedzane przez pszczoły lub inne zapylacze. W związku z tym nie jest znaczącym źródłem nektaru ani pyłku i nie jest powszechnie wykorzystywany w produkcji miodu. Jest jednak nadal cenioną rośliną ze względu na swoje walory estetyczne i łatwość pielęgnacji, co czyni ją popularnym wyborem dla ogrodnictwa wewnętrznego.
Polecamy również:
Pisarz, biolog, człowiek wielu talentów. Ukończył politologię na Uniwersytecie Lubelskim, dodatkowo -hobbystycznie- studiuje biologię. Pasjonat owadów, ptaków, wszelkiej fauny. Nie pogardzi także pięknem flory! Choć pochodzi z dużego miasta, mówi o sobie “człowiek polskiej wsi”. Kontakt: [email protected]
Zamiokulkas to jeden z moich ulubionych!
Comments are closed.