Jemioła – Opis
Jemioła – właściwości
Jemioła już od najdawniejszych czasów uchodziła za roślinę wyjątkową dzięki swoim właściwościom leczniczym. Przede wszystkim jemioła intensywnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy, tym samym stosuje się ją między innymi w leczeniu zaburzeń krążenia. Rozszerzająco na naczynia krwionośne działa wyciąg z ziela jemioły, który ułatwia obieg krwi w organizmie. Zwalnia także bicie serca, co z kolei prowadzi do obniżenia ciśnienia. Dlatego preparaty z jemioły bardzo często stosowane są w przypadku uderzeń krwi do głowy, kołataniu serca, zawrotach głowy oraz miażdżycy. Jemioła działa także przeciwkrwotocznie oraz przeciwskurczowo. Można ją wykorzystać podczas zaburzeń miesiączkowych, lecz także w celu leczenia krwawień z nosa.
Jemioła przyspiesza przemianę materii oraz działa pobudzająco na organy wewnętrzne. Znacząco wzmacnia układ immunologiczny. Może być również wykorzystywana w przewlekłych chorobach stawów. Oprócz tego wykazuje działanie moczopędne oraz uspokajające. Dlatego jemioła jest tradycyjnie wykorzystywana w ziołolecznictwie. Można stosować się profilaktycznie oraz w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych. Dzięki zawartości flawonidów jemioła obniża ciśnienie krwi oraz rozszerza naczynia krwionośne. Wówczas poprawia się krążenie. Może także łagodzić objawy występujące w przypadku zmian miażdżycowych, takich jak ból oraz zawroty głowy, osłabienie słuchu, szumy uszne lub uczucie gorące na twarzy.
Co ważne jemioła może także wspierać pracę mózgu. Dlatego jest wybierana często przez osoby mające problemy z koncentracją, ale także przez chorych cierpiących na demencję.
Czy jemioła jest trująca?
Jemioła uznawana jest za roślinę trującą. Dlatego jej spożycie w dużych ilościach może wywołać szereg dolegliwości zwłaszcza ze strony układu pokarmowego. W stosunkowo rzadkich przypadkach jemioła może doprowadzić do zatrzymania akcji serca. Z kolei objawy zatrucia trwać mogą około 3 dni. Wynika to z trujących związków jakie zawiera jemioła. Są to w szczególności nasercowe toksyny, takie jak foratoksyny oraz wiskotoksyny. Związki te mogą mocno podrażniać układ pokarmowy. Jemioła zawiera także alkaloidy, które podrażniają żołądek oraz lektyny, powodujące zlepianie się czerwonych krwinek, wymioty, nudności, biegunkę, wzdęcia, bóle brzucha oraz niskie wchłanianie związków mineralnych. Jemioła powoduje również zwolnioną pracę serca.
Co ważne spożycie jemioły może zwiększyć częstotliwość skurczy macicy, co z kolei bardzo negatywnie wpływa na ciążę, a nawet może wywołać poronienie. Uważa się, że trujące są wszystkie części jemioły. Jednak w większości przypadków po zjedzeniu jemioły nie odnotowuje się żadnych objawów oraz nie dochodzi do negatywnych konsekwencji. Jeżeli jednak po spożyciu jemioły pojawiły się jakiekolwiek negatywne objawy, wówczas należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem. Być może konieczne będzie krótka hospitalizacja. Podczas obserwacji mierzy się puls, temperaturę ciała, częstotliwość oddechów, a także ciśnienie krwi pacjenta.
Tak, jest możliwa uprawa jemioły. Jemioła jest rośliną pasożytniczą, która rośnie na drzewach i może być uprawiana poprzez przymocowanie jej do gałęzi drzew. Najczęstszym rodzajem jemioły jest jemioła europejska, która występuje na różnych drzewach, w tym jabłoni, dębie, topoli, wierzbie i metasekwoji. Aby skutecznie uprawiać jemiołę, należy upewnić się, że drzewo gospodarza jest zdrowe i wolne od chorób. Jemioła będzie pobierać wodę i składniki odżywcze z drzewa, dlatego ważne jest, aby drzewo było dobrze nawodnione i miało wystarczające zapasy składników odżywczych. Po przyczepieniu jemioły do drzewa należy ją regularnie monitorować, aby upewnić się, że jest zdrowa i rośnie.
Ogólnie rzecz biorąc, zbieranie jemioły jest w porządku, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę środowisko. W niektórych miejscach jemioła może być gatunkiem chronionym, dlatego przed zbiorem należy sprawdzić lokalne przepisy. Dodatkowo, najlepiej jest zbierać jemiołę odpowiedzialnie i nie brać zbyt wiele z jednego obszaru. Podczas zbierania jemioły należy również wziąć pod uwagę wpływ na drzewo, na którym rośnie jemioła. Usuwanie zbyt dużej ilości jemioły może zaszkodzić drzewu, dlatego ważne jest, aby zachować ostrożność podczas zbierania.
Jemioła nie jest trująca, ale nie jest też jadalna. Jagody i liście jemioły zawierają toksyny, które po spożyciu mogą powodować mdłości, wymioty i bóle brzucha, a nawet śmierć! Dodatkowo, nawet jeśli toksyny zostałyby usunięte, sama roślina nie jest szczególnie pożywna. Jej liście są podobno gorzkie i nieapetyczne, a jagody mają kwaśny smak. Dlatego jemioła nie powinna być spożywana, a każde jej spożycie powinno być natychmiast zgłoszone lekarzowi.
Jemioła, rodzaj wiecznie zielonego pasożyta, może występować w różnych kolorach. Najczęstsze kolory to zielony, żółty i biały. Jemioła może mieć również czerwonawy lub pomarańczowy odcień. Niektóre odmiany rośliny wytwarzają jagody w odcieniach różu, czerwieni lub bieli. Kolor rośliny zależy od gatunku, środowiska i pory roku. Ogólnie rzecz biorąc, jemioła jest ciemniejsza w kolorze w miesiącach zimowych i jaśniejsza w kolorze w miesiącach letnich.
Polecamy również:
Redaktor naczelny. Dziennikarka lokalnej gazety, prywatnie podróżniczka, ogrodniczka i mama. Z zawodu jest ekonomistą, z redaktorami poznała się na forum ogrodniczym, tak zaczęła się ogrodnicza przygoda, która trwa do dziś. Kontakt: [email protected]
Jemioła? Kojarzy mi się tylko z Bożym Narodzeniem.
Comments are closed.